விளக்கவுரை:
எனது மனமே! நமது முன்வினை, பின்வினை ஆகியவற்றை அழித்து, ஸம் ஸாரத்தில் இருந்து விடுவிக்கவேண்டும் என்று உறுதி கொண்டு இந்த உலகில் எம்பெருமானார் திருஅவதாரம் செய்தார். அவரிடம் நாம் சென்று – ராமானுஜஸ்ய சரணௌ சரணம் ப்ரபத்யே, சரணமேமி ராமாநுஜம், இராமாநுசன் சரணே கதி – என்னும்படி “தேவரீரே சரணம்” என்று சரணம் புகுந்து விடுவோம். அதன் பின்னர் நம்மை இன்பம் அளிக்கவல்ல ஸ்வர்கத்தில் சேர்க்க எம்பெருமானார் விரும்புவாரா? தனது திருவடிகளியே உபாயம் என்று அடைந்து விட்ட நம்மை, கேட்டவுடன் அச்சம் அளிக்கவல்லதான நரகங்களில் விழவைத்து அழித்து விடுவாரோ? எண்ணிறந்த துன்பம் தருநிரயம் பல – என்று கூறும்படியாக உள்ள நரங்கங்களில் புகுந்து, நாம் துன்பப் படும்படி நம்மை உதாஸீனப் படுத்துவாரோ? இத்தகைய ஸ்வர்க்கம், நரகம் ஆகியவற்றில் புகும்படிச்செய்யும் புண்ணிய பாவகர்மங்களுக்கு விலை நிலமாக உள்ள உடலுடன், மாறி மாறிப் பிறந்து இருக்கும்படி, சக்கரம் போன்ற ஜன்மங்களில் நம்மை நிறுத்துவாரோ? இது நாள் வரை நாம் எம்பெருமானார் திருவடிகளில் புகுந்து, அவரது திருவடியைத் தவிர வேறு ஏதும் அறியாமல் இருந்து விட்டோம்; இனிவரும் நாட்களில் நம்மை சுதந்திரமானவர்களாக மாற்றி, ஸம்ஸாரத்தில் உழளும்படிச் செய்வாரோ? (மாட்டார்) ஆகவே மனமே! நீ தளர்வு கொள்ளாதே.
Having described the greatness and vaibhavam of EmperumAnAr Ramanuja, he apprehends that the Lord pushes one into the heaven or hell depending on the puNya, paapams and then lets us suffer again in samsaaric affliction due to the enormous sins committed.
Is there any way to get out of this?
Amudhanaar himself responds that if one surrenders tothe lotus feet of Ramanuja, he would never ever let us down and one need not fear.
Meaning:
EmperumAnAr appeared only for our sake. In order to save each one of us, he is born in this world. You alone are my refuge- is enough for him to take full care of us and place us at the feet of Sriman Narayanan. Will he place in the pleasures of heaven?
Or even after surrendering to him, will he put in the scorching hell? Will he stop the further births due to the accrued karma? Or will he let us continue what we desire running behind material pursuits and worldly pleasures as usual for ever? He would never do that. After having surrendered to him, oh mind! Don’t ever have any doubt. Don’t lament or have fear.
manamE– Oh mind!
saraNam enRaal– surrendering to you saying “you alone are my refuge”
iraamanuan– the paramaacharya who accepted our saranagathi
nammai– us [you and me]
iniya– even if we don’t want to go, the pleasures of
swargatthil– devalokam
idum E– push into..
innam-more than we suffer
narakil ittu sudumE– burn in the scorching suffering in hell [narakam]
avatrai– or their continuance of
thollai piRappil– the time immemorial innumerable births and deaths as animal, plants and humans
nadumE– be placed in them… [such births] ini, num vasatthE- or to our desires
vidumE– let us go and wander as we please
mEvuthaRkku naiyal– [even if Acharyan]– HE WILL NOT- even if he does, don’t feel remorseful or bad to accept the same… as it is acaharyan’s command and we would have to abide. All are equal to us.
Chakravartthi Thirumagan said: Even if my father orders: Jump into well or jump into the fire. “ I am willing to do with pleasure. When he sends me to the forest, will I not go?” Similarly, after taking refuge at the feet of Ramanuja, whatever he says, we will have to do. Will he do Asritha virOdham? If he asks us to do something, or if places us somewhere, it is for betterment of ours. It will do good to us, though it may not look or sound to us now due to limited or no knowledge or vision. We are his dAsar and we would abide by what he asks
us to do.
Will he then push into the scorching hell? No. he will not, by the word “saraNam enRaal”.
In the 30th verse [inbantnaru] and the 34th verse [enpeyvinai] naraka prasthAvam is mentioned. The birth here in this earth is equivalent to the hell
and/or heaven.
Num raamanusan– word means our Ramanuja- the One whose thinking is always for our welfare and safety. He always thinks of our hitham.. For the pleasure of the Lord, this iLaya perumAL has come into this world for saving us [the darling children of Sriman Narayanan].
Don’t lament. He would never ever let us down. All that we want [oh mind!] is to serve him and be with him.. We would always do what he instructs us to do. We surrendered to AzhwAn due to his instruction only.. similarly we will do what he wants or places us. That is the hallmark of being his dAsar.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.com/
