விளக்கவுரை:
உடையவரே! உமது திருவடிகளைத் தவிர்த்து நாங்கள் பெறும் புருஷார்த்தம் வேறு ஏதும் இல்லை. இத்தகைய உயர்ந்த பேற்றினை உமது திருவடிகள் தவிர வேறு ஏதும் அளிக்காது. இவற்றைப் பெறும் உபாயம் வேறு ஏதும் இல்லை. எம்பெருமானாரின் திருவடிகளைக் கண்டு உணர்ந்த நமக்கு – பரமபதமும் உயர்ந்த இடம் அன்று, பகவத் ப்ராப்தியும் உயர்ந்த உபாயம் அன்று, பக்தியோகமும் உயர்ந்தது அன்று. இப்படிப்பட்ட உமது திருவடிகளின் உன்னதமான தன்மையை அறிந்தவர்கள்; இதனை அறியாமல் உள்ள நான் – ஆகிய இரு பிரிவினருக்கும் உமது செம்மையான திருக்கல்யாண குனங்களை, எந்தவிதமான வேறுபாடும் பாராமல் அருளினீர்! ஒரு பொருள் கொடுத்தால், அதற்குப் பதில் ஒரு துணி கொடுப்பது போல் அல்லாமல், எங்களிடம் இருந்து எதனையும் எதிர்பாராமல், உம்மையே அல்லவா நீவிர் எங்களுக்குக் கொடுத்துவிட்டீர்! இப்படிப்பட்ட உமது திருக்கல்யாண குணத்தை உண்மையாகவே, உள்ளது உள்ளபடி கூற வேண்டுமானால், அது அரிய செயலாகவே அமையும்.
After attaining Paramapadham does one perform kaimkaryam for Bhagaawaan or kaimkaryam for Emperumaanaar [Ramanuja]- Why do we argue? Here in this world, Bhagawath kaimkaryam is the ultimate. Better than that is BhAgawatha kaimkaryam. The grandest of all is Acharya kaimkaryam. It is very explicit here as Kaimkaryam to the Acharya saarvabhouman Ramanuja is the most important of all. Because of His kalyANa guNAs, everyone does that and enjoys doing the same. Thus, Anudhanaar says: seeing what good the divine naamam of Emperumaanaar has done to Him, it can be understood by everyone.
Meaning:
There is no other enjoyment for me except for Your Lotus Feet. And obtaining this enjoyment too is also by means of taking refuge at Your Lotus feet. You have blessed this knowledge or realization in those Bhagawathas who have this truthful jn~Anam and also to adiyEn who had no such realization or any jnAnam/qualification. Your mercy and dayA on me is without expecting anything in return from adiyEn. aiyO! If I attempt to describe this greatness of such Greatest compassionate nature, then, words do not come to my rescue. It is better to simply keep quite, only thinking silently of Your Greatest merciful nature.
[So, others who have not understood can also be thus benefited by taking refuge at his feet].
Iraamaanusaa– Oh Ramanuja!
pERu nin SaraN anRi maRRu illai– Other than your lotus feet, there is no other goal for me.
a pERu aLitthaRkku aaRu- a saraN anRi– even for attaining those Lotus Feet as the Goal, the lotus feet alone is the means.
enRu ipporuLai– this truth
thERumavarrkum– those noble ones who have realized the above truth;
enakkum um– For me one who has not understood this truth;
unai thandha semmai– You have shown Yourself to me and give me those lotus feet [that most wonderful Aarjava guNam];
meymmai kOORida– to tell the truth…
sollaal kooRum param anRu– Unable to tell the same…
[words do not come to me to express].
Your Lotus feet alone are the means and the goal.
[anukalpabhoothamurabhithpadham sathAm. . SaraNam]
yatheendra charaNam vruNeemahE. . Swamy Desika mentions in YathirAja Sapthathi.
We adopt Ramanuja’s feet as our refuge. Saadhus would treat Ramanuja’s feet as ideal, placing even the Lord’s feet at a second position only. These feet would secure for the surrendered ones, the three goals, (Dharma, artha, kaama,) as well as mOksha. They are potent in correcting tendencies of weaklings.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
