விளக்கவுரை:
சிறு வயது முதலேயே வ்யாஸபகவான், குந்தி, மார்க்கண்டேயன் ஆகியவர்கள் கூறி வந்த அறிவுரைகளைக் கேட்டுவந்த பாண்டவர்கள் செய்தது என்னவென்றால் – தங்களுக்கு ஆபத்து வந்தபோது உதவி செய்தபடி இருந்த கண்ணனை, சாதாரண மனிதன் என்று எண்ணாமல், தங்களைக் காப்பாற்றும் பரம்பொருள் என்றே கொண்டனர். அவனது திருவடிகளை மட்டுமே பற்றியபடி ருத்ரன், இந்திரன் ஆகியவர்களை வென்று, இந்த உலகில் தங்களுக்கு யாரும் நிகரில்லை என்றபடி பாண்டவர்கள் இருந்தனர். இவர்கள் ஒரு காலகட்டத்தில் துரியோதனன், கர்ணன், சல்லியன் போன்ற தீயவர்கள் அனைவராலும் தனிமைப்படுத்தப் பட்டபோது, தன்னை அல்லாமல் வேறு கதி இன்றி நிற்பதைக் க்ருஷ்ணன் கண்டான். அப்போது நிகழ்ந்த மஹாபாரத யுத்தம் பாண்டவர்களுக்குச் சாதகமாக முடியும் விதமாக, தனது ஸ்வாமித்வம் அனைவருக்கும் தெரியும்படி, உயர்ந்த தேரில் தானே சாரதியாக அமர்ந்தான். இந்தக் கண்ணனை – அவனது ஸ்வரூபம், ரூபம் ஆகியவற்றுடன் சேர்த்து உணர்ந்தவர்கள் ஆழ்வான், ஆண்டான்பிள்ளான், எம்பார் போன்றவர்கள் ஆவர். இவனது தன்மை எப்படிப்பட்டது என்றால் – தந்தை வசுதேவன் சொல் கேட்டு, நான்கு திருக்கரங்களை மறைத்து, இயல்பான தோற்றம் எடுத்தான்; யமுனை நதி முழுவதையும் தனது திருவடிகளால் தூய்மைப்படுத்தினான்; ஆய்ச்சி கைகளால் உரலில் கட்டுண்ண்டு நின்று அடி வாங்கினான்; பூதனை, சகடன், அரிஷ்டன், ப்ரலம்பன், தேநுகன், காளியன், கேசி, குவலயாபீடம், சாணூரன், கௌஸலன், கம்சன் ஆகிய விரோதிகளை அழித்தான்; அக்ரூரர் போன்றவர்களுக்கு அனுக்ரஹம் செய்தான்; கோவர்த்தன மலை எடுத்தல் போன்ற வியப்பான செயல்களைச் செய்தான்; பாண்டவர்களுக்காக சமாதான ஓலையை எடுத்துக்கொண்டு தூது சென்றான்; சாரதியாக அமர்ந்து விச்வரூபம் எடுத்தான்; அர்ஜுனனிடம் உயர்ந்த சாஸ்திரத்தை வெளியிட்டான் – இப்படிப்பட்ட இவனது உயர்ந்த திருக்கல்யாண குணங்களில் பலரும் தோற்று, தங்களை அவனுக்கு அடிமை என்று எழுதிக் கொடுத்தனர். இப்படிப்பட்டவர்களுக்கு அமிர்தம் போன்று உள்ளவர் எம்பெருமானார் ஆவார். இப்படிப்பட்ட யதிராஜர், என்னைத் தனது அடிமை என்று கொள்வதற்காகவே இந்தப் பூமியில் திருஅவதாரம் செய்தார். இதனைத் தவிர இவரது அவதாரத்திற்கு வேறு காரணம் இல்லை.
The way he has blessed me itself – it appears- is perhaps one of the reasons for his avathAram as Ramanuja.
Meaning:
For the sake of PaaNdavaas, who held on to KaNNan as the only support for them, KaNNan drove the chariot in the battle field Himself in front of the enemy group of DuryOdhanaadhis; He showed Himself to PaaNdavaas (Arjunan) and also decided to finish the battle with an intent to destroy the Kauravaas completely. Emperumaanaar appeared as the insatiable nectar and BhOgyam for the Bhagawathas, who are deeply immersed in the most auspicious, limitless attributes of KaNNan. Such greatest Emperumanaar Sri Ramanujar has appeared in this world only to rule me; Actually thinking of it, there can not be any other reason.
anRu– that day in KrishNAvathAram
adiyai– the lotus feet were
thodarndhu– taken as refuge [by Paandavas]
yezhum– who remained victorious
ivargatku aay– for their sake; He toiled [as Charioteer] bharatham pOr mudiya
nedu pari thErai– completed the KurukshEthra battle with a master plan destroying all Kauravas and helped Pandavas [His Asrithars] win
vidum kOnai– Sarva Swami drove chariot victoriously thus
muzhudhu uNarndha adiyarkku– BhAgawathAs who have been blessed to realize
and comprehend His Parathvam and Sowlabhyam
amudham – Their sweetest nectar Ramanujan – [is] our Ramanujacharya
Ennai ALa– in order to rule this lowliest self
Ippadiyil piRandhadhu– born in this world
Paartthidin– if one tries to look into
kaaraNam maRRU illai– there can not be any other reason [but to bless this lowly soul]
Only for blessing me, EmperumAnAr Ramanuja appeared in this earth and that is his avathAra’s cause. Also there is another interpretation: Those who take refuge at the lotus feet of Sriman Narayanan are elevated and are placed at higher pedestal by Him. . He blesses them to achieve better and higher places. That’s why for the sake of Pancha paaNdavas He worked hard; drove the chariot and completed the whole battle. In fact, KaNNan single handedly with the master plan and destroyed the Kauravas. He is Sarva Swami; kOl koNda kOn; SarveShwaran. .
Those bhAgawathAs who have realized His greatness of being SarvEshwaran as well as being easily accessible with Sowlabhyam and Sowseelyam have taken refuge at feet of Sri Ramanujar; and their sweetest nectar is Ramanuja. Their KaNNan himself is Sri Ramanujacharya. That nectar itself has appeared in the form of Ramanuja. Hence he has saved this lowliest self as well and has blessed me with this bhAgyam of composing these verses. That day He has blessed those five and had toiled for them. This day he has taken the trouble to save me and rule me. He has enslaved me. There can not be any other cause for his avathAram.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
