Dayasatakam celebrates the auspicious Quality (Kalyana Guna ) of Mercy (Dhayaa) of the Lord of Thiruvenkatam. Of All the Kalyana Gunaas of Venkataadhri Sekhara Vibhu , His Dhayaa is the most important one for the uplift of the Chetanaas.The concept of Prapatti and Thiruvenkatamudayaan’s Dhayaa to realize the fruits of that Prapatti is the subject of this Stotra, composed by Swami Vedanta Desikan. For previous slokas from Dayasatakam, please refer: http://anudinam.org/?s=dayasatakam
cont…
Slokam 58
vR^iShagiri kR^iShNa megha janitaaM janitaapa haraaM tvadabhimatiM suvR^iShTim.h upajIvya nivR^itta tR^iShaH. bhahuShu jalaashayeShu bahumaanam.h apohya daye
na jahati satpathaM jagati chaatakavat.h kR^itinaH..58
Oh DayA Devi! The fortunate (blessed) ones remove their dependence on the unintelligent ones and depend on the dark rain cloud at ThiruvEnkatam to remove their afflictions from the scorching SamsAric heat. They anticipate your auspicious downpour to cool themselves and to remove their thirst. In this context, they are like the legendary ChAthakA birds, which depend only on the water from the rains coming down from the sky and stay away from water collected on ground at ponds and lakes. The Chathaka birds hover in the sky in anticipation of the nourishing rain waters. So do the fortunate devotees of ThiruvenkatamudayAn, who await Your drenching downpour of Dayaa.(COMMENTARY):
The Key passages from this SlOkam are: “Kruthina: sathpaTam na jahathy” (The fortunate ones never leave the path of the righteous (never leave the sky as in the case of the ChAthakA birds). They are like the ChAthaka birds (ChAthakavath) in this matter. The double meaning of SathpaTam is employed here by Swamy Desikan. They stay away from the many ponds and lakes, where rain water collects (Kruthina: bahushu jala AaSayEshu bhaumAnam apOhya) and depend only upon the dayaa pravAham created by the dark rainy cloud standing on the top of Vrushagiri (Vrushagiri KrishNa mEga janithAm) that quenches the samsAric heat (jani tApaharAm). What does that dark rainy cloud with the sacred name of ThiruvengatamudayAn do ? He pours down the rejuvenating rain named Dayaa to banish our scorching samsAric afflictions and cools us (Jani tApa harAm Thvath abhimatheem suvrushtim). The fortunate ones make use of the nectarine rain (upajeevya) and quench their parching thirst (nivruttha thrusha:) and do not depart from the path established by the SadAchAryAs (sathpaTam na jahathy). The word “abhimathim” and “kruthina:” are noteworthy. “kruthina:” refers to the PuNyasaalis, who have the benefit of being drenched by the downpour of the Lord’s Dayaa. They perform Prapatthi and receive as a result the blessings of the Dayaa of the Lord. After their Prapatthi, they do not look at other “dhaivams” for their rakshaNam just as the ChAthakaa bird does not look at any water resources except falling rain water. Those who have performed Prapatthi are dear to the Lord (abhimatha janam) to receive the shower of His Dayaa. These prapannAs spend their remaining time on this earth by performing the Bhagavath/BhAgavatha Kaimkaryams and journey around like the ChAthakA birds traversing the skies.
பொருள் – தயாதேவியே! ஸ்ரீநிவாஸன் என்ற கரிய மேகத்தில் இருந்து, ஸம்ஸார தாபத்தை நீக்கவல்ல உனது அபிமானம் என்ற மழையைப் பொழிய வைக்கிறாய். புண்ணியம் செய்தவர்கள் – மழை நீரை மட்டுமே பருகி உயிர் வாழும் சாதகப்பறவை போன்று, இந்த மழையையே பருகியபடி உள்ளனர். இவ்விதம் இந்த மழையைக் கொண்டு, தங்கள் தாபம் நீங்கப் பெற்ற அவர்கள், இந்த வழியை விடாமல் உள்ளனர்.
விளக்கம் – இந்த உலகில் சாதகப்பறவை என்ற பறவையானது தனது தாகத்தைத் தீர்த்து கொள்ள, மழை நீரை மட்டுமே நம்பி இருக்கும். இந்தப் பறவையானது குளம் அல்லது ஆறுகளில் இருந்து நீரைப் பருகுவதற்காகக் குனிந்து முயற்சித்தால், அதன் தொண்டையில் உள்ள ஒரு குழி போன்ற அமைப்பு தடுத்துவிடும்.
இங்கு சரணாகதி செய்ய நினைப்பவர்களை சாதகப்பறவையாகவும், ஸ்ரீநிவாஸனின் கருணையை மழையாகவும் கூறினார். ஆக சரணாகதி செய்பவர்கள், சாதகப்பறவையானது மழை நீரை மட்டுமே எதிர்பார்ப்பது போன்று, ஸ்ரீநிவாஸனின் கருணையை மட்டுமே நினைத்தபடி இருக்கவேண்டும் என்று கருத்து.
Slokam 59
tvadu daya tuulikaabhir.h amunaa vR^iShashaila juShaa sthira chara shilpinaiva parikalpita chitra dhiyaH. yatipati yaamuna prabhR^itayaH prathayanti daye jagati hitaM na nastvayi bharanyasanaad.h adhikam.h..59
த்வத் உதய தூலிகாபி: அமுநா வ்ருஷசைல ஜுஷா ஸ்த்திர சர சில்பிநா ஏவ பரிகல்பித சித்ரதிய: யதிபதி யாமுந ப்ரப்ருதய: ப்ரதயந்தி தயே ஜகதி ஹிதம் ந ந: த்வயி பரந்யஸநாத் அதிகம்
Oh Dayaa Devi! Your Lord at ThiruvEnkatam is a great sculptor, who creates the vast array of the sentient and insentient beings. He is an expert at His task. He specializes particularly in drawing everlasting pictures on the minds (uLLam) of the special sentients like BhAshyakArar, Swamy AlavanthAr and Naatha Muni. On the walls of their Buddhi, Your Lord drew the paintings to archive the meanings of the Tatthva Thrayams. As a Master painter, Your Lord needs a painting brush. Oh DayA Devi! You serve as His painting tool. The gushing of Your KaruNa act as the brush strokes to draw the paintings on their buddhhis (VisEsha Jn~Anam imprinted on their minds). The AchAryAs receive thus the auspicious and clear knowledge (mathi nalam) form Your Lord using You as His tool so that they can spread His UpadEsams on SiddhAntham through their Sri Sookthis to successive generations of sishya paramparais. The essential message that you are communicating to us through our AchAryAs is the power of Prapatthi to reach Your sacred feet for us, the asakthAs, who can not engage in the pursuit of difficult-to -practise Bhakthi yOgam. Your AchAryAs stressed this important message of Yours.
(COMMENTARY):
The Lord residing in Vrusha Sailam is saluted as the great sculptor of the Charam and the acharam (insentient bodies): “Vrusha Saila sTitra chara Silpi”. He paints with the waves of Your dayaa (Thvath Udhaya thUlikAbhi: parikalpitha chithram) on the walls of the minds of AchAryAs like RaamAnujA, AlavanthAr and NaaTa Muni (Parikalpitha chithra dhiya: Yathipathy, Yaamuna Prabhrudhaya:). Those AchAryAs through Your upadEsams (messages in the form of the paintings on their minds) reveal that there is no upAyam that is better than Prapatthi to gain Moksha Sukham in this world.
பொருள் – தயாதேவியே! அனைத்து உலகங்களையும் படைக்கவல்ல சிற்பியாக ஸ்ரீநிவாஸன் உள்ளான். அவன் யதிகளின் தலைவரான ராமானுஜர், ஆளவந்தார், போன்றவர்களின் புத்தி என்னும் சுவரில், தத்துவ உபதேசங்களை எழுதினான். இத்தகையை எழுதுகோலாக நீயே உள்ளாய். இதன் மூலம் அந்த ஆசார்யர்கள் உன்னிடம் ப்ரபத்தி (சரணாகதி , பரந்யாஸம்) என்ற உபாயத்தை விட இந்த உலகில் வேறு உயர்ந்த உபாயம் ஏதும் இல்லை என்றனர்.
Slokam 60
mR^idu hR^idaye daye mR^idita kaama hite mahite dhR^ita vibudhe budheShu vitataatma dhure madhure. vR^iShagiri saarvabhauma dayite mayi te mahatIM bhavuka nidhe nidhehi bhavamUla haraaM laharIm.h..60
ம்ருது ஹ்ருதயே தயே ம்ருதித காம ஹிதே மஹிதே த்ருத விபுதே புதேஷு விதத ஆத்ம துரே மதுரே வ்ருஷகிரி ஸார்வபௌம தயிதே மயி தே மஹதீம் பவுக நிதே நிதேஹி பவமூலஹராம் லஹரீம்(MEANING):
Oh Dayaa Devi! You have a tender heart (Mrudhu hrudhayE!). You will not put up with even the smallest sufferings of those, who have performed Prapatthi at Your sacred feet. You protect the DevAs (dhrutha viBhudhE!) and grant them their desired wishes. You shower Your blessings on those, who have conquered their desires and are filled with VairAgyam (mrudhitha-kaama hithE!). You grant them the everlasting bliss of Moksham, when they perform their Prapatthi. You direct these VairAgyasAlis to SadAchAryAs to prepare them for Moksham (BhudhEshu vitatha Athma dhurE!). You hand over this responsibility to knowledgeable SadAchAryAs. They perform upadEsams on Sath SampradhAyam, initiate them into the knowledge about the three Tatthvams, three rahasyams and arTa panchakam. These SadAchAryAs at Your command grow the desire for Moksham in these BhAgyasAlis. Finally, they perform Prapatthi for them at the sacred feet of Your Lord, who is very pleased with the help that You have provided through His SadAchAryAs. You become very dear to Him for these reasons. Oh Dayaa Devi! You are the abode of all auspiciousness (bhavuka nidhi). You are a delight to the chEthanams (Madhuram) because You bless them with all soubhAgyams. You are hailed by all (mahithE!). Oh Devi! Please drench adiyEn with Your huge waves that tear apart the root of the tree of SamsAram, which keeps on growing. All the visEshaNams (Qualifiers) that Swamy Desikan used here are equally applicable to SadAchAryans.
பொருள் – மென்மையான இதயத்தையும், தேவர்களைக் காக்கும் தன்மையையும், ஆசையை அடக்கியவர்களுக்கு நன்மை அளிப்பவளும், உலகைக் காக்கும் பொறுப்பை ஆசார்யர்களிடம் விட்டவளும், ஸ்ரீநிவாசனுக்குப் பிரியமானவளும், அனைத்து மங்களங்களுக்கும் இடமாக உள்ளவளும், இனிமையானவள் என்ற போற்றப்படுபவளும் ஆகிய தயாதேவியே! இந்த ஸம்ஸாரம் என்ற துயரத்தை அடியோடு நீக்க உனது கருணை என்னும் அலையை என் மீது வீசுவாயாக (ஸ்ரீனிவாஸன், தயையே வடிவாக உள்ளவன். ஆக அவனிடத்தில் சரணம் புகுவதை மறைமுகமாக அவனுடைய தயை இடத்தில் சரணம் புகுவதாகக் கூறினார்).விளக்கம் – இந்தச் ச்லோகத்தின் மூலம் சரணாகதியை ஸ்வாமி தேசிகன் கூறினார். திருவாய்மொழி 6-10ல் இறுதிப் பாசுரத்தில் (6-10-10) ஸ்வாமி நம்மாழ்வார் ஸ்ரீநிவாஸனிடம் – அகலகில்லேன் இறையும் – என்று தொடங்கி – புகல் ஒன்றில்லா அடியேன் உன் அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே – என்று நிறைவு செய்து, அவனிடம் சரணாகதி செய்தார். அவரைப் போன்றே இவரும் அதே 6-10ல் சரணாகதி செய்தது குறிப்பிடத்தக்கது.
Slokam 61
akuupaarair.h ekodaka samaya vaitaNDika javaiH anirvaapyaaM xipraM xapayitum avidhyaakhya baDabaam.h. kR^ipe tvaM tattaadR^ik.h prathima vR^iSha pR^ithvI dhara pati svaruupa dvaiguNya dviguNa nija binduH prabhavasi..61
அகூபாரை ஏக உதக ஸமய வைதண்டிக ஜவை: அநிர்வாப்யாம் க்ஷிப்ரம் க்ஷபயிதும் அவித்யாக்க்ய படபாம் க்ருபே த்வம் தத்தாத்ருக் ப்ரதிம வ்ருஷ ப்ருத்வீதர பதி ஸ்வரூப த்வைகுண்ய த்விகுண நிஜபிந்து: ப்ரபவஸி(MEANING):
Oh Dayaa DEvi! If anyone asks how big is the hill of ThiruvEnkatam, we can only say that it is very, very big. Your Lord is the Master of that gigantic hill. His AathmA is all pervading and is limitless, where as the JeevathmA is atomic in size. His athmA is known as Vibhu and there is no place, where it is not present. His all pervasive Aathma is reverentially described as DhivyAthma Svaroopam. There is an entity, which is four times bigger than the Lord’s dhivyAthma svaroopam. That entity is one drop of You. You are therefore vaster than Your Lord in Svaroopam. A drop of Your grace performs wonders that even the terrifying waters of PraLayam can not do. Those waters would have covered every thing and there will be no distinction between the objects to be protected and the objects to be destroyed. The PraLayam waters would have devoured every thing. There is a Female with the face of a horse right in the middle of those PraLayam waters named VadavAgni. That alone can not be quenched by the roaring waters of PraLayam. All my karmAs assembled together are like that fire in the form of the horse with the female face. You alone can quench that gigantic bundle of karmAs quickly. For that purpose, one drop of Your grace is sufficient. That drop of Your Dayaa, which is four times larger than the dhivyAthma svaroopam of Your Lord, should intervene and protect adiyEn always.
பொருள் – தயாதேவியே! மிகவும் பெரியவனான ஸ்ரீநிவாஸனின் ஸ்வரூபத்தை விட நீ நான்கு மடங்கு பெரியவளாக உள்ளாய். ப்ரளயத்தின்போது, விதண்டாவாதம் செய்பவர்களின் பேச்சுக்கு ஒப்பாக எழும்பும் பேரலைகளால் அணைக்க இயலாத அவித்யை என்னும் வடவாமுகாக்நியை நீ அணைக்கிறாய்.விளக்கம் – சரணாகதியை அனுஷ்டித்த பின்னர் முக்தர்கள் போன்று தோஷங்கள் அற்றவராக வேண்டும். அவித்யை என்னும் அஜ்ஞானம் தொலைவது சரணாகதியின் பலனாகிய மோக்ஷமாகிறது. அவித்யை என்று கர்மமும் அழைக்கப்படும். இந்தக் கர்மம் என்பது ப்ரளய காலத்திலும் நீங்குவதில்லை. ப்ரளய காலத்தில் கிளம்பும் வடவாமுகாக்நி, அனைத்து உலகங்களையும் தகிக்கச் செய்வதாகும். அந்த அக்னியை அணைக்கும் வலிமை கொண்ட ஸமுத்திரங்கள் கூட, கர்மங்களை ஏதும் செய்ய இயலாது. அப்படிப்பட்ட அலைகளின் செயல்கள், கர்மத்தைப் பொறுத்தவரையில், வெட்டிப்பேச்சு பேசுபவர்களின் வாதம் போன்றதாகும் என்றார். ஆனால், தயாதேவியோ, தனது ஒரு துளியால் கர்மத்தை அழித்துவிடுகிறாள்.
Slokam 62
vivitsaa vetaalI vigama parishudhde.api hR^idaye paTu pratyaahaara prabhR^iti puTapaaka prachakitaaH. namants.h tvaaM naaraayaNa shikhari kuuTastha karuNe nirudhda tvaddrohaa nR^ipati suta nItiM na jahati..62
விவித்ஸா வேதாளீ விகம பரிசுத்தே அபி ஹ்ருதயே படு ப்ரத்யாஹார ப்ரப்ருதி புடபாக ப்ரசகிதா: நமந்த: த்வாம் நாராயண சிகரி கூடஸ்த்த கருணே நிருத்த த்வத் த்ரோஹா: ந்ருபதி ஸுத நீதிம் ந ஜஹதி(MEANING):
Oh Consort of the Lord residing on top of NaarAyaNa Giri (NaarAyaNa Sikhari kooDasthE!) KaruNE! The uncontrollable desire for land, gold and women are like female goblins for men. One has to surrender all that one has for these female spirits. If one refuses, he will meet great dangers. Similarly, the fire of desire has to be fed with a lot of sacrifices. Otherwise, it will burn down all things. A lucky few chase away these ghosts and develop a blemish free heart. Even for those who have conquered their desires, the practise of Bhakthi yOgam with its difficult angams is not (PrANAyAmam, PrathyAhAram et al) easy. If the angams are difficult to master, one can sense the enormity of task in mastering the angi (Bhakthi yOgam). These saadhakAs give up therefore the upAyam of Bhakthi Yogam for Moksham and choose the easy to perform Prapatthi yOgam. After Prapatthi, they do not engage consciously in acts that are prohibited by Your Lord’s SaasthrAs. Even if they are exposed to some trespass over time, they receive a small punishment for that from the Lord and become pure. In their state of waiting for Moksham after their Prapatthi, they look like the prince, who is waiting to be crowned.
பொருள் – தயா தேவியே! அறிஞர்கள் தங்கள் உள்ளத்தில் உள்ள ஆசை என்னும் பேயை ஒழித்து, தூய்மை அடைந்து விடுகின்றனர். ஆயினும் புலன்களை அடக்குதல் போன்ற கடினமான செயல்களுக்கு அஞ்சியபடி உன்னைச் சரணம் புகுகின்றனர். அதன் பின்னர் உனக்குத் துரோகம் செய்யாமல் அரசகுமார நீதியைக் கடைபிடித்தபடி உள்ளனர்.விளக்கம் – இங்கு வேதாளி என்பது பெண் பேய் ஆகும். அதற்குக் கேட்டவற்றை கொடுத்தபடி இருக்க வேண்டும். இல்லை என்றால், ஆளை விழுங்கி விடும். இதனை ஆசையுடன் ஒப்பிடுகிறார். ஆசை என்பது மனதை கலக்கி, உயிரையும் எடுத்து விடும் இயல்புடையது. இவ்விதம் உள்ள ஆசையை அழித்துவிட்டாலும், பக்தி யோகம் என்பது கடினமாகவே உள்ளது. பக்தி யோகத்திற்குப் புலன் அடக்கம், ப்ராணாயாமம் போன்ற கடினமான செயல்கள் அங்கமாக உள்ளன. இதனைக் கடைபிடிப்பதில் உள்ள சிக்கல்களை அறிந்தவர்கள், உன்னைச் சரணம் அடைகின்றனர். இவ்விதம் சரணம் அடைந்த பின்னர் அவர்கள் தவறு செய்யாமல் உள்ளனர். ஒரு அரசனின் மகன் அரசனின் ஆணையை மீறி நடந்தால், அரசன் தனது மகனாக உள்ளதால் சிறு தண்டனை மட்டுமே அளிப்பான். இதனை அரசகுமார ந்யாயம் என்பர். இது போன்று தயாதேவியும், தன்னிடம் சரணம் புகுந்தவர்கள் தவறு செய்தால் சிறு தண்டனை மட்டுமே அளிக்கிறாள்.
Source:
English: Oppiliappan KOil Sri Varadachari SaThakOpan
Tamil: Sri Sridharan
