விளக்கவுரை:
மற்றவர்கள் மூலம் அல்லாமல் என்னாலேயே செய்யப்பட்ட தீய வினைகள் என்னும் நிலை பெற்ற தோஷங்கள் அனைத்தையும், அவை போன இடம் தெரியாமல், எம்பெருமானார் நீக்கினார். “இவனது விரோதிகளாக உள்ள அனைத்தையும் நீக்கி விட்டோம்”, என்று மகிழ்ந்தபடி உள்ளார் (எம்பெருமானார்). எட்டுத்திசைகளிலும் பரவியுள்ள குணப் பெருமைகள் கொண்ட எம்பெருமானாரை – மேவினேன் அவன் பொன்னடி மெய்மையே – என்னும்படியும்; ராமாநுஜஸ்ய சரணௌ சரணம் – என்னும்படியும், அவரது திருவடிகளைத் தங்கள் நன்மையாகவும் இலக்காகவும் பற்றியபடி பலர் உள்ளனர். இவர்கள் வேறு எந்தப் பயனையும் யதிராஜரிடம் எதிர்பாராமல் உள்ள மஹாத்மாக்கள் ஆவர். இப்படிப்பட்ட மஹாத்மாக்கள் குற்றம் செய்யும் இழிவான பிறப்பை அடைந்த போதிலும், குற்றம் செய்யும் இழிவான தொழிலை மேற்கொண்டபோதிலும் அவர்களுக்கு இழிவு ஏற்படாது. மேலும் இது போன்ற பிறப்பு, தொழில் ஆகியவை நம்மிடம் இல்லை என்றாலும், அந்த மஹாத்மாக்களின் “யதிராஜ பக்தி” என்பது நம்மை அவர்களிடம் அடிமைப்படுத்திவிடும்.
Not just EmperumAnAr Sri Ramanujacharya; Even all those who have taken refuge at His lotus feet- i. e all his sishya kOtis are blessed thus with Acharya sambandham are my master says Amudhanaar.
Meaning
Sri Ramanujacharya, after removing all my “anaadhikaala” karmic diseases, shines so gleefully, and spans His lustre everywhere like the shining bright clouds. And the Bhagawathas who take refuge at the Lotus Feet of such greatest Sri Ramanujacharya, irrespective of their caste, their jn~Anam, their birth, their nature, etc. . . etc. , the very thought that they have realized the greatness of YathirAjar and have taken refuge at His Feet, that nature alone of theirs makes me serve them for ever. (Great souls as a sign of modesty claims that they are lowly selves, seelamilla siRoyOn, siRiya jn~Anatthan, etc.. though they are not at all so.)
Shining resplendently with jnAna, bhakti, vairAgya, anushtAnam, Sri Ramanujachara’s fame and splendor spread in all eight directions. Hence there were many people from all walks of life fell at the feet of Sri Ramanujacharya realizing His greatness and glories; His kalyANa guNAs; His unambiguous declaration of Vedic and Vedanthic truth in crystal clear terms; His propounding of Srivaishnava doctrine and religion in the footsteps of Srimad Nathamuni, Srimad Yaamunamuni. They all took refuge at the lotus feet of EmperumAnAr Sri Bhashyakarar and called themselves as Raamaanuja daasars.
They may all be from lower births; may be illiterates; perhaps doing some lowly profession; but they had all surrendered to Sri Ramanuja. Hence Amudhanaar considers them here as his masters and mentions that their very quality of being Ramanuja daasars is adequate for him to enslaved by them.
If we serve them with reverence, love and devotion due to their SadhAchArya sambandham, that alone enables us to qualify ourselves as Ramaanuja daasars. Then only the daasathvam of mine towards Sri Ramanuja is reinforced. Thus the “other” so-called defects that if found in others are obstacles for our growth; while for Ramanuja dasars, these obstacles are not to be considered and they are no longer hurdles; They are the recipient of Acharyan’s dayA. They are blessed with Sri Ramanujacharya’s sambandham. That is enough. They are fit enough to enslave me. [PEsuvaar adiyaar emthammai viRkavum peRuvaar- Periyaazhwaar]
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
